Een bloementapijt in alle mogelijke kleuren, dat zich uitstrekt tot aan de zee. Het is medio mei, de middagzon schijnt op het kapelletje dat op een vooruitgeschoven landtong in zee ligt en in de verste verte is geen mens te bekennen. Welkom op Kaap Paliouri, de meest zuidelijke punt van Kassandra, een van de drie schiereilanden van de regio Chalkidiki.
…
De wetlands bij Sani zijn beschermd Natura 2000-gebied.
…
Groen en vruchtbaar
De ‘tuin van Griekenland’, zo wordt Grieks-Macedonië wel genoemd. Een vruchtbare, groene regio waar niet alleen olijfbomen groeien, maar waar ook de natuur zich van zijn meest uitbundige kant laat zien. Chalkidiki is daar dan weer de meest zuidelijke punt van, een tuin aan zee. Met ook nog eens drie schiereilanden voor de deur: Kassandra, Sithonia en de autonome monnikenrepubliek Athos.
Met een uitgestrekte kustlijn van honderden kilometers lang heeft deze regio alles in zich om zonzoekende toeristen te bedienen. En toch lukt dat maar in ‘beperkte’ mate. Als je eropuit trekt in Chalkidiki merk je al snel dat nog niet zo heel veel Noord-Europeanen de weg naar dit deel van het Griekse vastenland hebben gevonden. Het zijn vooral Grieken zelf en Oost-Europeanen die hier de zomer doorbrengen. Als je eropuit trekt in de natuur, heb je die dan ook grotendeels voor jezelf.
…
Het kerkje bij Paliouri
…
Rust
Eerlijk is eerlijk: Kaap Paliouri is misschien wel een te grote uitzondering om een representatief beeld van het gebrek aan drukte in Chalkidiki te schetsen. De uiterste zuidpunt van Kassandra (het meest westelijke schiereiland) is ook het verst van de bewoonde wereld. De smalle asfaltweg ernaartoe gaat aan het eind over in steenslag en lijkt alleen te dienen om het kerkje en de ernaast gelegen kleine vissershaven te bereiken. De kaap zelf is weelderig begroeid en langs steenslagwegen en smalle paden maken we een rondwandeling van ruim 7 km. Onderweg genietend van de uitzichten over zee en de imposante rotskust. Wind is er vandaag nauwelijks en de blauwe vlakte oogt als een groot, rustig zwembad, waar we na afloop zeker nog even in gaan liggen.
…
Kaspische beekschildpad
…
Kassandra
Van de drie schiereilanden is Kassandra nog het meest toeristisch. Wie vanaf Thessaloniki langs de kust afzakt in zuidelijke richting rijdt het eiland min of meer ongemerkt op. Slechts een smal kanaaltje scheidt Kassandra van het vasteland. Aan de noordkant van het eiland vind je de meeste badplaatsen, waar met name in de zomer veel jongeren neerstrijken. Wie de moeite neemt om zo’n badplaats achter zich te laten, ontdek al heel snel heel veel moois. Zo ligt er naast het vakantieresort Sani een Natura2000-gebied waar talloze vogelsoorten leven. In het kleine, natte gebied leeft ook de Kaspische beekschildpad. Wonderen bestaan: tijdens onze tocht door het gebied kruist er eentje met gepaste ‘snelheid’ ons pad. Op zijn (of haar) manier maakt hij zich snel uit de voeten voor die vreemde langbenige tweevoeters.
Hoe zuidelijker je komt op Kassandra, hoe stiller het wordt. Plaatsjes als Posidi, Loutra en Agia Paraskevi horen tot de mooiste plekken. Dat laatste dorp ligt in het binnenland, net even van de rondweg die over het eiland loopt. De meeste toeristen laten het daarom links liggen. Gemiste kans, want juist in dit soort dorpen krijg je een goede indruk van het groene binnenland van Kassandra.
…
In het bergachtige binnenland
…
Binnenland
Chalkidiki heeft een rijke historie die terugvoert tot in de klassieke oudheid. Zo zou de grote filosoof Aristoteles afkomstig zijn uit Stagira, waar je de opgraving van de oude stad kunt bekijken. In het binnenland zijn meer oudheden te bewonderen, zoals de opgravingen bij Olynthos. Het hart van Chalkidiki wordt gedomineerd door de Cholomontas bergrug, die op zijn hoogste punt 1.165 m meet. Van toerisme is in dit matig ontsloten gebied weinig te merken. Het is dunbevolkt en de natuur is uitgestrekt en uitdagend. Een prima leefgebied voor o.a. wolven, reeën en ander klein wild.
Vanuit Polygiros, de kleine hoofdstad van Chalkidiki maken we een tocht langs de zuidhelling van de bergrug, tot een hoogte van 965 meter. Niet eerder kwamen we onderweg zoveel Griekse landschildpadden tegen! Van een kleine dappere held die zich heeft vastgelopen op een tak en met zijn voorpoten in de lucht spartelt, tot een grote dame of heer van zo’n 30 cm lang met een gedeukt schild. De kleine held helpen we weer op weg door ‘m voorzichtig op te tillen en verplaatsen, de eerbiedigwaardige oudere passeren we op gepaste afstand als hij/zij de weg oversteekt. Doel van onze tocht zijn de lelijke zendmasten die boven aan de helling staan. Niet voor die masten, maar vanwege het adembenemende uitzicht dat je hier vandaan hebt. Na ruim 2 uur stijgen bereiken we ons doel en worden beloond met een fraai uitzicht over Chalkidiki. We overzien de hele zuidelijke bergrug die uitloopt in een kustvlakte en ontwaren in de verte de schiereilanden. Hier zou je ook met de auto kunnen komen, maar lopend voelt de beloning vele malen groter!
…
Uitzicht vanaf de hoogste toppen van Sithonia
…
Sithonia
Rustzoekers komen ook aan hun trekken op Sithonia, het middelste schiereiland. Dat is qua natuur wat ruiger, met een bergrug waarvan de hoogste top bijna 800m hoog is. Een uitdaging voor wie die lopend wil bedwingen om zo de mooiste plekken in het groene binnenland te ontdekken. Ook hier is de bloemenzee overweldigend en geeft extra kleur aan het verlaten landschap.
Als je aan Griekse zoetigheden denkt, zoals baklava, weet je dat die gezoet worden met honing. Meer dan de helft van de Griekse honing is afkomstig uit Chalkidiki. Aan de noordkant van Sithonia concentreert de honingproductie zich rond Nikiti en Agios Nikolaos. Extra bijzonder is dat de nectar voor de honing niet afkomstig is van bloemen, maar van naaldbomen. De honing is wat donkerder van kleur en versuikert minder snel. Tijdens de wandeling die we maken vanuit Nikiti zien we op meerdere plaatsen bijenkasten staan. Her en der zijn imkers aan het werk. De nijvere honingbijen doen het werk, de wilde bijen zoemen loom rond in de bloemenweelde. Verschil moet er zijn!
…
…
…
Athos
De autonome monnikenrepubliek Athos heeft een status-aparte binnen Griekenland. Op het schiereiland wonen alleen mannen die zich wijden aan de religieuze studie. Voor kinderen en vrouwen is het verboden terrein. Het hanteert een eigen toegangsbeleid en je moet van tevoren een visum aanvragen. Dat hebben we niet gedaan, dus zit er niets anders op dan het eiland met zijn 2.000 meter hoge heilige berg te bekijken vanaf een afstandje. Bijvoorbeeld per boot of vanaf buureiland Sithonia. En hoewel het kloosterleven niks voor ons is, is het wel intrigerend dat zo’n stuk Griekenland in feite ‘verboden’ terrein is.
…
Het andere Griekenland
Wie een stuk van het vaste land wil zien, en toch de zee nabij wil hebben, zit goed in Chalkidiki. Niet de drukte van sommige populaire eilanden, maar wel de helder blauwe zee om de hoek. Wat meer culturele rijkdom, wat meer traditie, wat meer het ‘gewone’ Griekse leven, wat minder toeristen. Wat let je?
…
Wandelen in Chalkidiki
In 2020 verscheen Wandelen in Chalkidiki, onze gids met 16 dagwandelingen in de regio. Kijk op onze website voor meer informatie.
Of bestel ‘m meteen in onze webshop.
Geef een reactie