Eerlijk is eerlijk: Kaap Paliouri is misschien wel een te grote uitzondering om een representatief beeld van het gebrek aan drukte in Chalkidiki te schetsen. De uiterste zuidpunt van Kassandra (het meest westelijke schiereiland) is ook het verst van de bewoonde wereld. De smalle asfaltweg ernaartoe gaat aan het eind over in steenslag en lijkt alleen te dienen om het kerkje en de ernaast gelegen kleine vissershaven te bereiken. De kaap zelf is weelderig begroeid en langs steenslagwegen en smalle paden maken we een rondwandeling van ruim 7 km. Drie uur genieten van de uitzichten over zee en de imposante rotskust.

Dwars door het veld, sorry…

Bloementapijt aan zee

Het is bijna zonde om er doorheen te lopen. De wilde bloemenmassa die zich voor ons uitstrekt over de rotsen en die haast doorloopt tot aan zee. Toch moeten we die kant op en behoedzaam stappen we door het veld waar alle kleuren die Moeder Natuur rijk is in al zijn pracht te zien zijn. We hebben nog maar net het haventje waar we de auto hebben geparkeerd achter ons gelaten en via een smalle zandweg zijn we in dit bloemenveld terecht gekomen. We volgende kustlijn, op weg naar een zandweg die even verderop lijkt te beginnen. Sorry bloemen!

Hier ga je niemand tegenkomen.

Stille paden

Kassandra is het meest toeristische deel van Chalkidiki. Maar daar is hier niets van te merken. We volgen stille paden over de Kaap, door het groene struikgewas. Af en toe krijgen we een doorkijkje naar de rotskust en de zee. De kustlijn is ruig en ontoegankelijk; een strandje pikken tijdens deze wandeling zit er niet in. Dat is niet erg, er valt hier al genoeg te genieten van de natuurlijke schoonheid. In de verte zien we een trekker over een stoffige akker rijden, verder is er geen spoor van menselijke activiteit te bespeuren. Kaap Paliouri is het domein van een paar boeren die via landwegen hun grond bereiken om te bewerken. En van wandelaars zoals wij, die dankbaar gebruik maken van die bescheiden infrastructuur.

Doorkijkje naar zee

Zoeken

Die infrastructuur laat het verderop even afweten. Volgens de kaart zou hier een smal pad tegen de helling omhoog lopen. Dat is inmiddels overgroeid met gras en bloemen en nauwelijks herkenbaar als pad. We lopen op gevoel de helling op en zien daar als snel een breed karrenspoor lopen. Dat loopt een poosje langs de kustlijn en biedt voortdurend zicht op de grillige rotskust. Wat verderop nemen we een afslag en volgen een dalend pad zo’n 500 m voor het beste uitzicht over de kaap.

Kaap Paliouri

Diepe rust

Kaap Paliouri zelf blijkt een groene vlakte te zijn, met kartelige rotswanden van een meter of 20 hoog. Hij ligt mooi groen te zijn in het rustige blauwe water. In de verte ligt het vasteland en moet ergens de stad Volos liggen. Meer naar rechts ontwaren we in de verte de contouren van de berg Olympos, de hoogste berg van Griekenland. Vergeleken met die hoogte is het hier een vlakke boel, waar het heerlijk rondstappen is in de diepe rust die op de zuidpunt van dit schiereiland hangt. Helemaal vlak is het trouwens ook weer niet, er zit nog een venijnig klimmetje in het parcours voordat we langzaamaan weer gaan afdalen in de richting van het haventje waar we onze route begonnen.

Zicht op de haven vanaf de helling

Terug naar de bewoonde wereld

De tweede helft van de middag is begonnen en het licht wordt zachter. De hellingen krijgen een groen-gele gloed. In de verte zien we de kleine haven al liggen, met daarachter de Agios Nikolaos kapel als vooruitgeschoven post in zee. Langs een geleidelijk dalende landweg dalen we af en komen uit op de smalle asfaltweg. Die brengt ons in 500 meter terug naar de parkeerplaats.

Agios Nikolaos in de namiddagzon

Visserskerk?

Her kerkje zelf zit op slot en buiten is geen informatie erover te vinden. Is het een kerkje waar (vroeger) de vissers terecht konden? Is hier een heilige geboren/gezien/aangespoeld? Sowieso vind je in Griekenland op de meest wonderlijke plaatsen kerkjes en kapellen, dus het zou ook zo maar kunnen dat iemand dit een mooie plek vond en besloot een kerkje te bouwen. We kunnen die persoon niet anders dan gelijk geven, want in de middagzon is dit dé perfecte plek om te genieten van het weidse uitzicht over zee en de rust die hier heerst. “Jammer” dat er hier geen taverna staat, met lekkere vis op de kaart. Maar anderzijds, dat zou ook maar weer meer volk trekken en de rust verstoren. Nu is hier tenminste echt stil, laat dat maar zo blijven!

Praktisch

Dit is wandeling 4 uit Wandelen in Chalkidiki, een gids met 16 wandelingen in deze Griekse regio. Kijk op www.wandeleninchalkidiki.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit de gids. Of bestel de gids rechtstreeks bij ons, via onze webshop. Je betaalt dan geen verzendkosten.

Meer lezen over Wandelen in Chalkidiki?

Chalkidiki: het zuiden van het schiereiland Kassandra

Polygiros: langzaam door de bergen van Chalkidiki

Gluren bij de buren: de kloosters van Oros Athos