De eerste sneeuw van 2017 is gisteren gevallen en heeft Värmland in een circa 8 cm dikke witte jas ingepakt. Een stralende zon en strak blauwe lucht verlokken ons om toch naar buiten te gaan, ondanks dat het minus 15 is. Maar hoe vaak krijg je de kans om deze winterse pracht van dichtbij te bewonderen. Normaal gesproken zijn we hier in februari en dan ligt er een halve meter. Wandelen door het bos zit er dan niet meer in. Maar nu ligt winters Värmland in al zijn glorie op ons te wachten. Dus, hup, de wandelschoenen aan en gaan!

Boswegen

We parkeren onze auto aan het randje van het grote Kymmen meer. Op zich al een feest, want we hebben meteen uitzicht op een weidse witte ijsvlakte, nu met een laagje sneeuw erop. Want de sneeuw mag dan wel laat zijn, het vriest al wel geruime tijd. Het meer is dan ook zo goed als dicht gevroren en de zon wordt weerkaatst door de maagdelijke sneeuwvlakte. Via een landweg lopen we de bossen in, genieten van de witte wereld, vergezeld door onze lange schaduwen. Hier is het relatief makkelijk doorstappen, je weet dat er onder de witte laag een degelijke steenslagweg ligt.

Witte stilte

Dat verandert als we de oranje markering het bos in volgen. Wat er onder de witte deken schuil gaat, is niet zichtbaar, dus een beetje voorzichtigheid is geboden. Af en toe kraakt een tak of het ijs van een bevroren plas onder mijn voeten, een enkele keer glij ik weg van een onzichtbare kei. En o wat is het hier mooi en stil. Sowieso is het al niet vaak lawaaiig in de Zweedse natuur, de sneeuw dempt nu alle geluiden. Alleen het knerpen van de sneeuw onder mijn schoenen en een verschrikt rondfladderende auerhoen doorbreken de magische stilte. Dan klinkt in de verte het zachte ruisen van een beek. Kennelijk is nog niet alles dicht gevroren.

Sporen zoeken

We komen aan de oever van het Aborttjärnet, een klein meer dat via een beek is verbonden met het Kymmen meer. Het verval is redelijk groot en dat maakt dat het water snel stroomt. Zo snel dat de beek vooralsnog niet helemaal dicht is gevroren. Het water slingert behendig tussen de ijshompen door en vervolgt zijn weg door het bos. Via de kleine houten brug steken we over. Daar zien we pootafdrukken van een viervoeter in de sneeuw… Ze lijken verdacht veel op die van een hond, maar er is  nergens een spoor van menselijke voetafdrukken te vinden. En honden lopen hier nooit los; het risico dat ze door een wolf gegrepen worden is te groot. De pootafdrukken zijn te klein voor een wolf, dus alles wijst erop dat hier niet zo heel lang geleden een lynx langs is gewandeld. Er leven zo’n 1,500 van deze grote katachtigen in Zweden en je krijgt ze in het wild vrijwel nooit te zien.

Koud!

Ondanks dat het decor hier groots en verleidelijk is, is het wat ons betreft toch echt te koud voor een pauze. Dat wordt dus lopend een broodje eten, om toch vooral maar een beetje warm te blijven. Dikke handschoenen, een winters gevoerde wandelbroek, mutsen en sjaals, het helpt allemaal een beetje, mits je blijft bewegen. Zelfs de waterfles in onze rugzak heeft te lijden van de kou. Ongemerkt hebben we ineens een fles ijswater bij ons en is het een beetje behelpen om er nog wat vloeibaars uit te krijgen.

Spektakel

Na circa 3 uur krijgen we weer zicht op het Kymmen en de al weer zakkende zon trakteert ons nogmaals op een spectaculair lichtspel op de witte vlakte. Het is dat het minus 15 is, anders zou je er beslist even voor gaan zitten om nog langer te genieten van dit uitzicht! Al stappend vorderen we gestaag op onze niet al te lange route van 8,3 km. Het loopt beslist anders en minder gemakkelijk in de sneeuw, maar het maakt wel indruk, die witte verstilde wereld. We hebben geen ervaring met sneeuwschoen-wandelen (mini-ski onder je schoen), maar deze laag sneeuw is goed te bedwingen met normale hoge wandelschoenen. Dikke sokken zijn wel aan te raden! Waarschijnlijk zijn we hier pas weer terug in warme tijden; dan volstaat een paar sandalen ook….

 

Praktisch

Dit is wandeling 2 uit Wandelen in Värmland, een gids met 24 dagwandelingen in deze Zweedse provincie. Kijk op www.wandeleninvarmland.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van deze route.