De Högakustenleden is 128,6 km lang. Het langeafstandspad doorkruist het gebied dat vanwege zijn bijzondere landschap sinds 2000 op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Nergens ter wereld is het fenomeen landstijging sinds de laatste ijstijd zo groot als hier. Op pad langs de hoogste kust van Zweden.
We gaan een aantal etappes van het langeafstandspad lopen en hopen zo de mooiste punten mee te pikken. Op advies van de regionale toeristische dienst beginnen we onze kennismaking in de buurt van Lövvik. Het zuidelijk deel van de Hoge Kust biedt een fraaie dwarsdoorsnede van wat je hier kunt zien en beleven. Het begrip ‘Hoge’ komt onmiddellijk tot zijn recht, als we via smalle bospaadjes de eerste berg op lopen. Onderweg zien we meerdere keienvelden, velden met afgeronde keien die met het smeltwater van de ijskappen zijn meegevoerd en werden achtergelaten aan wat toen de vloedlijn was. Nu liggen ze ergens halverwege de helling, sommige meer dan honderd meter boven zee.
Landstijging
Tijdens de laatste ijstijd lag hier een ijskap van zo’n drie kilometer dik. Al dat ijs drukte het onderliggende land naar beneden, tot ver onder de zeespiegel. Met het smelten van het ijs, veerde het land weer op, bevrijd van het gewicht. Dat opveren gaat tot op de dag van vandaag door. Nog ieder jaar komt het land zo’n 8 to 9 mm omhoog ten opzichte van de zeespiegel. Niet iets wat je gemakkelijk kunt waarnemen, maar door de eeuwen heen is het land al zo’n 300 meter omhoog gekomen.
Het heeft geleid tot een wonderlijk, grillig landschap. Voor de kust verschijnen ‘nieuwe’ eilanden die uit de zee omhoog komen. Sommige zeearmen die ver landinwaarts reikten, zijn afgesloten geraakt van de zee en veranderd in meren. Wie goed oplet ziet onderweg allerlei sporen van die geologische ontwikkeling. Bijvoorbeeld in de vorm van die keienvelden, waar je soms letterlijk overheen loopt. De laag stenen is zo dik dat hier maar weinig de kans krijgt om te groeien.
Bewoonde wereld
Na twee uur komen we in meer agrarisch gebied en zien we hoe de mens hier zijn plek heeft gevonden in het landschap. Kleine akkers en weiden bieden plaats aan wat landbouw, soms is daarvoor zelfs een meertje drooggelegd. Tot halverwege de 19de eeuw moet het zwaar geweest zijn om hier te voorzien in het dagelijks leven, met een relatief kort zomerseizoen en strenge winters. Anno 2019 is de kustlijn ingenomen door vakantiehuizen en stuga’s, van groot tot klein. Met een picknick aan de waterkant en uitzicht over het landschap is het hier meer dan goed toeven.
Slåttdalsskrevan
Nationaal park
Een deel van de Hoge Kust is sinds 1984 bestempeld tot nationaal park. Dat heeft alles te maken met de wonderlijke kloof die hier op 162 meter hoogte is te vinden. De Slåttdalsskrevan is zo’n 200 meter lang en 40 meter diep en heeft vrijwel kaarsrechte rotswanden. Het oogt een beetje alsof de Slåttdalsberg hier in tweeën is gespleten en de twee helften uit elkaar zijn geduwd. Natuurlijk loopt het langeafstandspad er dwars doorheen, al moet je er wel een aardige klim voor over hebben om hier te komen. Niet dat het zo hoog is, maar de met boomwortels en keien bezaaide paden maken het niet makkelijk om lekker door te stappen. Op een aantal plekken zijn plankieren aangelegd om het loopcomfort te verhogen en daar maken we dankbaar gebruik van. En met ons nog zo’n veertig mensen die het nationale park bezoeken. Het is veruit de drukste etappe van het pad.
Rood
De beklimming van de berg, die grotendeels uit rood graniet bestaat is een bijzondere ervaring. Langzaam aan maken de bomen plaats voor meer open, ruige hellingen. De overheersende kleur rood gloeit in het zonnetje en bovenop de berg ontvouwt zich het mooiste uitzicht dat we deze dagen zullen zien. In een oogopslag begrijp je wat het fjordachtige gebied, met zijn archipel van eilanden en rotsen voor de kust, zo bijzonder maakt. Om stil van te worden en uren van te genieten. Die tijd hebben we niet, dus na een half uurtje breken we weer op. Er moet vandaag tenslotte nog zo’n 7 km afgelegd worden.
Op niveau op de Högakustenleden
Ook onze derde etappe van de Högakustenleden – van Lappudden naar Ullånger begint met een klim. De temperatuur is vandaag opgelopen naar zo’n 25 graden en al na de eerste kilometer plakt mijn shirt aan mijn rug. De beloning is er dan in de vorm van weer zo’n grandioos uitzicht. Dat vonden twee dames kennelijk ook, want die hebben zich met een thermosflesje en lekkere hapjes geïnstalleerd op het bankje aan de rand van de top van de heuvel. Wij komen op adem op de rand van een rots en wachten geduldig tot we het uitzicht voor onszelf hebben. Na 15 minuten doen we de rugzakken weer op en vervolgen ons pad. Slingerend door bos en heidevelden zien we de bosbessen en veenbessen op kleur komen. Vlinders fladderen over de heide die al bloeit. Het leven van een wandelaar in Zweden is mooi!
Puzzelen
Deze dag ervaren we dat de Högakustenleden niet alleen uit enkel hoogtepunten bestaat. We volgen zo’n 2 km een rustige asfaltweg (loopt wel lekker door!) voordat we ter hoogte van een meertje weer de natuur opzoeken. Een zeer verleidelijk ogend bankje aan de waterkant nodigt uit tot een lange lunchpauze. Via steenslagwegen bereiken we de rand van het dorp Ullånger, waar horeca en een supermarkt op ons wachten. En de bus die ons gaat terug brengen naar het startpunt. Zelfs in het hoogseizoen is het openbaar vervoer hier niet dik gezaaid, het is soms best puzzelen om na een dagtocht terug te komen op het startpunt. Onze bus rijdt vandaag drie keer en we hebben gemikt op die van 16:00 uur. Dat lukt!
Terug naar de Hoge Kust
In drie dagen hebben we een goede indruk van het landschap en het pad gekregen. Vanaf behoorlijke hoogte hebben we naar de zee en de alsmaar veranderende kustlijn gekeken. Maar we willen natuurlijk ook de zee even van dichtbij hebben gezien, het liefst vanaf zo’n allercharmantst vissersplaatsje met rode boothuisjes. En dus rijden we naar Norrfällsviken, waar we drie dagen fantastisch wandelen afsluiten met een etentje aan zee. Gek genoeg staat er geen vis op de kaart, wel pizza. Dat smaakt ook prima na een lange dag wandelen, zeker in combinatie met een groot glas Höga Kusten öl, hét lokale bier hier. Een ding weten we alvast zeker: hier komen wij nog een keer terug, voor nog een paar etappes Högakustenleden!
Praktisch
De Högakustenleden (Highcoast trail) loopt van Hornöberget (Z) naar Örnsköldsvik (N) en is 128,6 km lang. De route is opgedeeld in 13 etappes. Hij is goed gemarkeerd en bij de toeristenbureaus in de regio kun je gratis de gids van de trail ophalen, ook Engelstalig. De etappes eindigen op punten waar overnachten mogelijk is. De ene keer een camping, de andere keer een B&B of hotel. Openbaar vervoer is er lang niet bij alle etappes. Vaak kun je met accommodaties wel afspraken maken over halen en brengen. Het vergt dus wel enige logistieke voorbereiding als je (stukken van) de trail wilt gaan lopen.
Meer informatie: www.hogakusten.com/en/highcoasttrail
Wandelen in Västernorrland (inclusief Hoge Kust)
In onze gids Wandelen in Västernorrland vind je acht rondwandelingen die gebruikmaken van delen van de Högakustenleden. Meer informatie vind je op www.wandeleninvasternorrland.nl. Daar vind je ook de routebeschrijving van een van de wandelingen uit de gids.
De gids meteen bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.
Meer lezen over Wandelen in Västernorrland? Lees dan deze blogs
Skuleskogen: Hoogtepunt van de Hoge Kust
Lerviken: ‘Bolderburen’ in Noord-Zweden
In het voetspoor van de heilige Olof
Eiland hoppen langs de Zweedse Hoge Kust
Op stap aan de Hoge Kust bij Norrfällsviken
Verantwoording
Dit blog is een bewerking van een artikel dat eerder verscheen in Hike&trekking
Geef een reactie