…

Bovenwindse elanden
…
Traag natuurschoon
Dat je er wat voor over moet hebben om bij de beroemde kloof te komen weten we. Maar eerlijk is eerlijk, dat we er twee uur over zouden doen, dat hadden we niet verwacht. De ondergrond van boomwortels en keien maakt dat je niet erg opschiet. En al is het hoogteverschil maar ruim 120 meter, ook dat vertraagt het tempo. Die 5 km per uur kun je hier gerust op je buik schrijven. Dus gebruik die tijd om om je heen te kijken en te genieten van al het moois dat dit Nationale Park te bieden heeft. Dat het hier fijn is, weten ook de twee elanden die we na krap 20 minuten lopen in de verte zien. Het blijft een wonderbaarlijke ervaring om die merkwaardige slungels in levende lijve tegen te komen, zeker als je zelf wandelt. Normaal gesproken hebben ze je al lang gehoord of geroken voordat je ze ziet. Maar we lopen dit keer tegen de wind in en hebben dus geluk.…

Niet echt geschikt om je handdoek uit te rollen!
…
Landstijging
Dit stuk Zweden werd in de laatste ijstijd bedekt door een dikke laag ijs. Die was zwaar en drukte het land neer, tot onder de zeespiegel. Toen het ijs begon te smelten, kwam het weer omhoog. In totaal is het land de afgelopen 13.000 jaar bijna 300 meter omhoog gekomen. En nog ieder jaar komt daar een kleine centimeter bij. Een duidelijk spoor van die landstijging zijn de keienvelden. De gletsjers hebben eerst een massa stenen en rotsen opgestuwd. Toen het ijs ging smelten, nam het smeltwater ze mee naar zee. Zo kwamen min of meer afgeronde keien op de kustlijn terecht. Maar die kust steeg weer en kwam steeds verder landinwaarts te liggen. Vandaag passeren we meerdere van die velden. Het hoogst gevonden keienstrand ligt inmiddels op 282 meter, boven op de Skuleberg, net buiten Skuleskogen.…

De kuststrook met daarachter de zee
…
Uitzicht op zee
Na een prachtige tocht van twee uur lopen en klimmen, bereiken we dan de kloof der kloven, het hoogtepunt van het nationale park Skuleskogen. Hij is indrukwekkend, zeker als je ‘m afzet tegen de menselijke maat. We zien een jong gezinnetje aan de andere kant uit de kloof klimmen; Lego-poppetjes in een groots decor. We wandelen naar de andere kant en komen dan al snel op een uitzichtpunt. Met een fantastisch uitzicht op de kuststrook en de zee eten we onze broodjes en komen op adem, in de wetenschap dat we hierna alleen nog maar hoeven af te dalen en kunnen genieten van de nabijheid van de zee!…

Natuurlijke verfrissing
Geef een reactie