In de provincie Dalarna kom je – vanaf het zuiden gezien – voor het eerst boven de Zweedse boomgrens. Die ligt hier rond de 800 meter. In het noordwesten van de provincie ligt tegen de Noorse grens een wonderschoon gebied van glooiende, groene hellingen en ruige bergtoppen. Niets voor niets vind je juist hier de drie nationale parken die Dalarna telt. Leegte, weidse uitzichten, weinig mensen, geen geluiden en een enkel van de kudde afgedwaald rendier vormen het decor voor wat een van de mooiste wandelingen uit onze nieuwe gids is geworden. Met 9,6 km niet eens een van de zwaarste. Maar met de auto- of busrit naar Grövelsjön, de boottocht naar het startpunt in Noorwegen en tijd om te genieten van wat je ziet onderweg, ben je toch al snel een dag onderweg. Impressie vanaf het dak van de wereld, waar je verrassend gemakkelijk kunt wandelen van Noorwegen naar Zweden.

Klein en knus

Cruisen

We zijn maar net op tijd bij de steiger om onze ‘veerboot’ naar Noorwegen te zien afmeren. Het leek ons al een exclusief uitje, maar het bootje – dat officieel deel uitmaakt van de Zweedse Marine – is nog kleiner dan gedacht. We zien een gezin met kleine kinderen en grote rugzakken uitstappen. En daar hadden niet veel meer mensen bij gekund. We zitten dan ook zij aan zij als we met z’n 12-en vertrekken en koers zetten richting Sylen, ons vertrekpunt in Noorwegen. Tijdens de 45 minuten durende overtocht passeren we ongemerkt de Noors-Zweedse grens. Norway, here we come!

Bovenop het bergplateau

Terug kijken

De vijf andere ‘setjes’ lijken ook te gaan wandelen, en het lijkt ons nou echt helemaal niks om in dit lege landschap achter elkaar aan te sloffen. Dus besluiten we eerst een boterhammetje te eten voordat we op pad gaan. Dat plan lijkt goed uit te pakken, vooral omdat alle wandelaars een andere kant opgaan dan wij hadden gepland. ‘Less is more’, zeker als je wandelt, dus wij wuiven ze vriendelijk na. Met het brood achter de kiezen, beginnen we aan de eerste klim, vanaf de aanlegplaats naar het hoger gelegen bergplateau. Onderweg kijken we regelmatig terug naar het meer dat nu een stuk onder ons ligt.

….

Die kant op dus!

Dwalen en niet verdwalen

Bovenop het bergplateau wordt onze wandeling heel wat vlakker. Wat een uitzicht heb je hier! Geen mens te bekennen, we hebben de ‘fjäll’ voor ons zelf. Je waant je even op het dak van de wereld. In dit gebied worden door de Sami – de oorspronkelijke bewoners van Noord-Zweden – rendieren geweid. In de zomer trekken ze naar noord-Lapland, maar je kunt wel ‘dwalers’ tegen komen: dieren die van de kudde zijn afgedwaald en zelf hun kostje bij elkaar scharrelen. Zij wandelen op hun gemak van Noorwegen naar Zweden en weer terug. Weinig kans dat we zelf verdwalen trouwens, de bewegwijzering is summier, maar wel voldoende. We volgen de kronkelende sporen over de heuvels, passeren talloze kleine stroompjes en vinden zo de weg naar Zweden.

Family fun

Kindvriendelijk

We zagen het al bij het aanleggen van de boot: de wandelingen in dit gebied zijn niet te zwaar of te gevaarlijk om met kinderen te doen. We treffen een jong stel met hun 8-jarige zoontje. Ze zijn die morgen gestart in Grövelsjön in Zweden en hopen op tijd te zijn voor de laatste boot die vanuit Sylen terug vaart. Maar, getuige de imposante rugzak die vader torst, zijn ze op alles voorbereid, inclusief een eventuele overnachting. Dat gaat ons niet gebeuren, de auto staat aan het einde op ons te wachten, inclusief de sandalen die de warme bergschoenen z.s.m. gaan vervangen.

In de rui

Mottig rendier

We dalen geleidelijk af en passeren de grens met Zweden, niet meer dan een bijna onleesbaar bordje. Niet veel verder passeren we ook die andere grens, de boomgrens. Het laatste stuk van de tocht lopen we tussen lage bomen en struiken, die hier ’s winters hun uiterste best moeten doen om te overleven. Dan horen we wat gekraak in het stuikgewas en komt een rendier te voorschijn. In eerste instantie lijkt hij vast besloten onze aanwezigheid te negeren. Rendieren zijn half tam en gewend aan mensen. Pas als ik op zoek ga naar het fototoestel, wordt hij onrustig en besluit verder op zoek te gaan naar knabbelbare takjes. Gehaast druk ik af om toch iets van deze onverwachte ontmoeting vast te leggen. Niet eens zo heel moe en wel erg tevreden keren we terug naar onze auto. We weten het allebei: dit wordt een toppertje!

Praktisch

Dit is wandeling 9 uit Wandelen in Dalarna, een gids met 21 rondwandelingen in deze Zweedse provincie. Kijk op onze website voor meer informatie over de wandelgids. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids. Direct bij ons bestellen kan natuurlijk ook, via onze webshop.

Meer lezen over wandelen in Dalarna?

Lees dan deze blogs:

Sollerön: eilandwandeling in Dalarna

Op pad in Dalarna met Zwedens beroemdste schilder Carl Larsson

Avesta: lekker lopen langs de Dalälven rivier in Dalarna

In het spoor van Gustav Wasa door Dalarna

Verken Rättvik en het Siljanmeer in Dalarna

Lekker lopen bij Leksand

Storvätteshågna, de hoogste bergtop van Dalarna

Yttermalung: stuwwallen, veen, moeras en nieuw bos