Het dorp Kavos op de zuidpunt van Corfu wordt alleen bezocht door feestende jongeren en mensen die de boot naar het eilandje Paxos nemen. Wat al die slempende en uitslapende jongeren niet weten is dat je vanuit het partydorp een van de mooiste wandelingen op het eiland kunt maken. Langs de ruïne van een laat 17e eeuws klooster loop je naar het smalle strand van Kanoula. Grillig gevormde zandsteen loopt hier door tot op het strand, gevormd door weersinvloeden en het ’s winters op de kust beukende zeewater. Op pad voor wandeling 17!

Vervallen pracht

 Je zou er bijna aan voorbij lopen, zo verscholen ligt de ruïne van het aan Maria gewijde klooster. Ooit hebben op deze afgelegen plek nonnen gewoond en gewerkt. Nu ligt het er verlaten en vervallen bij. Overgroeid als het is, laat de natuur zien dat zij prima in staat is om ook deze resten van menselijke aanwezigheid te verstoppen en vernietigen. Als je maar geduld genoeg hebt. De klokkentoren staat nog overeind, verder resten alleen nog wat muren en een halve deur. De boom die nu in de kerk groeit is inmiddels hoger dan waar het dak ooit heeft gezeten. Een groene revolutie van Moeder natuur.

Netjes aanvegen

We besluiten een kijkje te nemen in het voormalige klooster en worden direct bij de entree al in het Engels gewaarschuwd voor instortingsgevaar. Achter de deur liggen grote rotsblokken en heel veel klein puin. Naast de deur staat een bezempje te lonken, alsof deze ‘rommel’ nog even weggeveegd kan worden.
Het is oktober en de natuur op Corfu verkleurt langzaam terug van bruin en droog naar diep groen, want er valt zo af en toe wel weer eens een buitje. Niet dat we daar vandaag last van hebben. Ondanks de sluierbewolking is het nog steeds zo’n 19 à 20 graden en is een korte broek een prima wandeloutfit.

Eikels en zijderupsen

Althans, dat dachten wij. Even verder slingert de route door het dichte struikgewas, dat bestaat uit o.a. steeneiken en aardbeibomen/struiken. Voor de Italianen in de 16de eeuw massaal olijfbomen aanplantten, was het eiland grotendeels begroeid met steeneiken. Nu zie je af en toe nog kleine groepjes van deze prikkerige struiken. Een andere importgast in de natuur is de moerbeiboom. Ooit werden ze vanuit Azië naar Turkije en Griekenland gebracht, als voer voor zijderupsen. De Griekse zijdecultuur bloeide vooral in 19de eeuw en verdween halverwege de 20ste eeuw. Nu zie je in de herfst nog de kleurige oranje en rode vruchten.

We were here!

Na wat rondslingeren, klimmen en dalen bereiken we het strand van Kanoula. We hebben geluk, want het is laag water. We hadden al gelezen dat bij hoog water het strand uiterst smal is. En bij storm verdwijnt het in zee en knabbelt het onrustige water aan de rotsen die hier grotendeels van zandsteen zijn. Ze hebben dan ook de meest grillige vormen. Het zachte zandsteen leent zich zo te zien ook prima om er je naam en een datum in te kerven. Zullen we ook ….? Nee, zonde!

Corfu goes pink!

We verlaten Kanoula na de picknick en slingeren door het binnenland terug naar Kavos. Onderweg passeren we eeuwig groene olijfgaarden, vrijwel allemaal gedecoreerd met een roze tapijtje. Oktober is de maand waarin de herfstcyclamen zich weer laten zien. De ontelbare bloemetjes kleuren de bodem uitbundig roze. En hoewel we weten dat de herfst en winter op komst zijn, brengt die bloemenpracht (en de aangename temperatuur) ons in een soort voorjaarsstemming. Dus: op zoek naar een ijsje in Kavos! Helaas, de jongeren zijn terug naar huis, de kroegen en restaurantjes zijn dicht. Kavos slaapt en wij zullen onze zomergevoel elders moeten omzetten in een passende consumptie.

 

Praktisch

Dit is wandeling 17 uit Wandelen op Corfu, een gids met 21 dagwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op www.wandelenopcorfu.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids.