Mei 2025, we zijn terug op Mallorca voor de herdruk van onze wandelgids. We hebben er zin in om de mooiste wandelingen uit de eerste druk opnieuw te lopen en beschrijven, zodat de routebeschrijvingen weer helemaal up to date zijn. De route waar we ons het meest op verheugen? Het pad van de Aartshertog, in de bergen boven Valldemossa. Daar ligt een indrukwekkend wandelpad dat als een mini-versie van de Chinese Muur over de bergtoppen slingert. Aangelegd in opdracht van Aartshertog Ludwig Salvator van Oostenrijk (1847-1915) die er hier graag per paard op uittrok. Voor ons het mooiste wandelpad van Mallorca.
Weg uit de drukte van Valldemossa
Het is druk in Valldemossa, nog drukker dan we ons herinneren. Heel vreemd is dat niet, want het is een van de mooiste bergdorpen in de Tramuntana, het gebergte dat het noordwesten van Mallorca bedekt. De moderne toerist komt niet alleen voor het strand, maar wil ook wat van het binnenland zien. En dan is Valldemossa the place to be. Ook om te wandelen, maar dat doen de meeste bezoekers niet veel verder dan de hoofdstraat met winkeltjes en terrassen lang is. Wij wel, we ontvluchten de drukte en maken een flinke klim naar de hoogste toppen rond het dorp.
Omhoog langs de gieren-helling
We overbruggen een hoogteverschil van ruim 500 meter om op het eerste uitzichtpunt te komen. De tocht omhoog loopt door het beschermde natuurgebied Muntanya del Voltor. Voor de toegang tot het gebied heb je een (gratis) permit nodig. Zo wordt het aantal mensen in het gebied gereguleerd en blijft de druk op de kwetsbare natuur beperkt. Dat gaat gemakkelijk door een dag of wat van te voren een mail te sturen naar info@muntanyadelvoltor.com. We tonen onze permit bij de toegang en volgen het pad verder omhoog. We vallen met onze neus in de boter: boven ons hoofd cirkelt een zwarte gier. De soort komt nog maar beperkt voor op het eiland en deze helling is een ideale broedplaats voor deze gier. Bescherming werkt dus!
Over de kliffen
Na nog een paar klimmetjes bereiken we dan de Cami Vell d’Archidux (vrij vertaald: oude weg van de aartshertog). Die ligt boven op de bergrug. Was de klim omhoog nog bezaaid met dennenbossen en struikgewas, hier wordt het terrein steeds rotsachtiger en de bomen spaarzamer. Het in opdracht van Ludwig aangelegde rijpad slingert zich over de bergrug en verbindt zo een aantal toppen met elkaar. Een deel gaat pal langs een steile afgrond, maar daar heb je niet direct erg in, doordat er naast het pad ook grote rotsblokken liggen. Het pad zelf bestaat uit een verzameling van losse steen die als het ware gestort is om zo de grootste oneffenheden weg te nemen. Uitgesleten en aangestampd door inmiddels duizenden voeten vormt het een duidelijk zichtbaar en goed begaanbaar pad.
GR221
Een stuk van het pad maakt onderdeel uit van de GR221, Ruta de Pedra en Sec. Dat is het langeafstandspad dat dwars door de Serra de Tramuntana, van Port d’Andratx in het westen naar Pollença in het oosten, loopt. Het is een populaire route onder wandelaars, die ‘m veelal in zes tot tien dagen lopen. De totale lengte is zo’n 150 km lang. Wij treffen een Duitse wandelaar die onderweg is naar de refugio in Deia, waar hij een slaapplaats hoopt te vinden. Ieder zijn meug, zo’n langeafstandswandeling is ongetwijfeld prachtig, maar wij verheugen ons ook op een eigen hotelkamer en douche.
Baleaarse geit
Ooit leefde op Mallorca een kleine geitensoort (Myotragus balearicus) die uitsluitend hier voorkwam. Door de jacht raakte het dier uitgestorven, maar hij heeft wel een waardige en alom tegenwoordige opvolger gekregen, in de vorm van de Capra hircus balearctica, de Baleaarse wilde geit. Die is gefokt om zoveel mogelijk op zijn voorganger te lijken. Met zijn diepbruine vacht, getekend met zwart, is hij een vaak geziene verschijning op het eiland. De soort vermengt zich wel met andere verwilderde geiten, maar met de jacht wordt geprobeerd het ras zuiver te houden. In sommige natuurgebieden en rond kloosters hebben de dieren een beschermde status. Zoals op deze berghelling, waar we een paar van de bruine geiten pal naast het pad zien grazen. Schuw zijn ze niet, maar enthousiast poseren voor een foto willen ze ook niet.
De grote afdaling
Onze route doet nog een paar bergtoppen aan, waarvan de Puig Gros met 930m de hoogste is. In totaal maken we vandaag ruim 770 hoogtemeters. Die moeten we uiteindelijk ook weer afdalen en dat gaat op sommige stukken best steil. De begroeiing wordt wel weer wat uitbundiger waardoor we in de namiddag ook weer profiteren van de schaduw van de bomen. Met de nodige pauzes, water en koekjes keren we terug richting de bewoonde wereld. Een aardig contrast, want vandaag kwamen we tijdens de wandeling welgeteld zeven mensen tegen. In het dorp zal dat een veelvoud zijn.
Het mooiste uitzicht op Valldemossa
Dat blijkt mee te vallen. We komen uit net boven het bergdorp en krijgen zo het mooiste uitzicht over de daken en op de kerk voorgeschoteld. Op deze afstand is maar weinig van de drukte en het verkeer te bekennen. De grote parkeerplaatsen voor auto’s en bussen liggen buiten het dorp. Bovendien blijken die, bij aankomst in het centrum, voor een groot deel alweer verdwenen. Het is een stuk rustiger dan vanochtend en zonder al teveel moeite vinden we een plekje op een terras. Twee koude biertjes om de dorst te lessen en na te genieten. We hebben nog niet alles herlopen, maar tot nu toe is dit beslist hét mooiste wandelpad van Mallorca!
Praktisch
Dit is wandeling 7 uit Wandelen op Mallorca, een gids met 15 rondwandelingen op het Spaanse eiland. Kijk op onze website voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit de gids. Direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.
Geef een reactie