Wilde zwijnen zijn er niet op Samos. Maar daar staan ze dan toch echt, recht voor ons, bijna net zo geschrokken als wij zelf bij deze onverwachte ontmoeting. Op de een of andere manier zijn we ongemerkt in een omheind terreintje terecht gekomen, bij deze toch niet zo heel wilde zwijntjes, die waarschijnlijk gewoon van een boer zijn. Dat is de charme van wandelen op Samos. Al lopend kom je op de meest verrassende plaatsen. Impressie van een warme middag in en rond de Imvresos vallei.

Houd jij mijn klooster even vast?

Orthodox

We zijn aan het einde van deze ochtend gestart met een bezoekje aan het Megali Panagia klooster, net even buiten Koumaradei. Dit mag dan een minder toeristisch stuk van Samos zijn, de touringcars weten toch hun weg naar het mooie klooster uit 1586 te vinden. Het is een van de grootste kloosters op het eiland en niet zo lang geleden gerestaureerd. Daardoor oogt het van buiten alsof het vorige week is open gegaan. Maar wie naar binnen stapt, stapt terug in de tijd. Een devote rust heerst op het binnenplein en bijna aarzelend betreden we de kapel die het kloppend religieuze hart van het complex vormt. Wierook, mystieke duisternis bij schemerig kaarslicht en verschillende iconen geven het geheel een Grieks-orthodoxe sfeer die indruk maakt. Knipperend tegen het felle zonlicht stappen we weer naar buiten en gaan op pad voor onze bijna 13 km lange rondwandeling.

Onze Herman wil niet op de foto

Trage loper

We dalen de helling waarop het klooster staat af via een smal, kronkelig en overgroeid pad, blij met de lange broek die we aan hebben. Al snel stuiten we op een wel heel trage wandelaar, midden op het toch al smalle wandelpad. En hoewel de Testudo Hermanni ofwel Griekse landschildpad hier niet heel zeldzaam is, blijft het toch bijzonder als ze je pad kruisen. Enigszins geschrokken lijkt onze schildpad – die we ter plekke Herman dopen – zich terug te trekken in zijn (of haar?) schild zodra we het fototoestel te voorschijn halen.

Power fruit by Hera

Hera en de appel

In de klassieke verhalen word Samos genoemd als de plaats waar Zeus en Hera in het geheim een echtelijk verbond aangingen. De aanbidding van de oppergodin was op het eiland dan ook zeer sterk en groots. Zo werd in de oudheid op Samos een aan Hera gewijde tempel gebouwd, het Heraion. Hera was niet alleen de godin van het huwelijk en de vruchtbaarheid. Als echtgenote van Zeus was zij oppermachtig, met bemoeienissen en invloeden op vele terreinen, van de handel tot de liefde.Een van de attributen waarmee ze vaak mee werd afgebeeld, is de granaatappel, als symbool voor vruchtbaarheid. Niet alleen als moeder van vijf kinderen was Hera hiervan de verpersoonlijking. Zij was als oppergodin ook symbool van de vruchtbaarheid en voorspoed in bredere zin. Diezelfde granaatappels duiken nog verrassend vaak op als toeristisch souvenir, van keramiek tot borduurwerk. Als ware het een zeer late nasleep van de Hera-verering en symbool van haar vruchtbare eiland.

Natuurlijke verfrissing

Naar de waterval van de Imvressos

Het laatste stuk van onze route ziet er op de kaart niet uit als het gemakkelijkste. Volgens de kaart zou er vanaf onze zandweg een smal pad naar rechts gaan en afdalen tot aan de bodem van het dal. Daar moeten we de rivier oversteken. Het oogt hier niet als een ANWB-wandelroute, met bordjes en markering, dus het is even zoeken geblazen voor we het juiste smalle, snel dalende pad te pakken hebben. We komen uit bij de rivier waar ons nog een onaangekondigde verrassing wacht. Hier blijkt zich een heuse waterval te bevinden, die met het nodige geklater zo’n drie meter naar beneden valt. Een prachtige plek, waar varens zich prima lijken thuis te voelen en waar naast en achter de waterval zich druipsteenformaties hebben gevormd. Prima plek voor een extra pauze.

Terug

Verfrist en verrast steken we de rivier over en dan begint de grote klim het dal uit. Ook aan de overkant is het even zoeken, maar via smalle paden bereiken we dan al snel een steenslagweg die naar boven lust en zo het dal uitklimt. Een krap uurtje doorzetten en dan bereiken we de asfaltweg waarover we vanochtend naar het klooster zijn gereden. Die (dalende!) weg volgen we een kilometer en we zijn terug bij ons startpunt. Moe, voldaan en met een nieuwe route voor onze wandelgids op zak!

Een foto-filmpje van Samos vind je hier.

Praktisch

Dit is wandeling 12 uit Wandelen op Samos, een gids met 15 rondwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op onze website voor meer informatie over de wandelgids. Daar vind je ook de complete beschrijving van een andere route uit de gids. De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.

Meer lezen over wandelen op Samos?

Agios Konstantinos: over oude paden de bergen in

De bergen van Samos-stad

Herfstwandeling tussen de kastanjes op Samos

Kalithea: wandelen aan de voet van de hoogste berg van Samos

Zwaaien naar Turkije vanaf Samos

De katten en kapellen van Kokkari, Samos

Pythagorio: het oudste stukje Samos

Deze tekst verscheen in 2015 in een uitgebreidere versie in Griekenland Magazine.