Bunyola, een stil dorpje in het Tramuntana-gebergte op Mallorca, ligt er rustig bij op deze mooie ochtend. Sowieso is het niet echt een van de populairste toeristenplaatsjes op het eiland, maar vandaag lijkt het wel of ook een groot deel van de inwoners  van het dorp elders is. Wat ons betreft geen bezwaar, het versterkt alleen maar het gevoel dat we iets ‘anders dan anderen’ doen. Want Mallorca is een populaire bestemming voor een strandvakantie, wandelaars zie je hier in het binnenland een stuk minder. En als ze er al zijn, dan bevinden ze zich in ieder geval niet in Bunyola. Daar gaan we wat aan doen! Op pad voor wandeling 2 uit onze gids Wandelen op Mallorca. 

Oppassen voor wandelaars!

Waarschuwing

We verlaten het dorpsplein bij de kerk en gaan via de Carrer Mare de Déu de la Neu richting de trappen van de Carrer de la Luna (alleen die naam al!). Daar zetten we de eerste stappen omhoog, weg uit de bewoonde wereld, op weg naar de top Penyal d’Honor. We passeren een vreemdsoortig verkeersbord dat we niet helemaal kunnen duiden. Oppassen voor overstekende wandelaars?? We werken nog en blik achterom over de rood-bruine daken van de huizen en dan voorwaarts mars, het Tramuntana gebergte in!

Tijd voor een versterking

Omhoog

Dat ‘mars’ valt al snel tegen, want we stijgen flink. Ons pad, sporadisch gemarkeerd met een houten paaltje en bordje, slingert omhoog, passeert een oude kalkoven en blijft de hoogte in gaan. Na een uur klimmen bereiken we de eerste bergtop, op 544 meter hoogte. Mooie plek voor een pauze, dus de waterfles en de meegebrachte donuts worden te voorschijn gehaald. De lucht is nog nevelig, maar rond de middag zal die verdwenen zijn, zo belooft het weerbericht. We’ll see!

Uitzicht vanaf de observatiehut

Topprestatie

Met deze suiker-boost achter de kiezen kunnen we met nieuwe energie verder. Op naar de volgende bergtop. We slingeren soms met haarspeldbochten omhoog, er lijkt vooralsnog geen einde te komen aan ons pad. Tot we opeens op een houten wegwijzer stuiten die ons links af stuurt naar de Penyal d’Honor. Nog even doorbijten en dan bereiken we een observatiehut van de brandweer die hier zomers de wacht houdt. Nu is hij onbezet en hebben we het wonderschone uitzicht over het Tramuntana-gebergte helemaal voor ons zelf. Mallorca, wat ben je mooi vanaf 805 meter!

Daar hangt iemand!

Creatief met bergen

We zijn vandaag nog geen andere wandelaars tegen gekomen, kennelijk is dit stuk van de Tramuntana wat minder in trek bij wandelaars. Mallorca kent zijn eigen GR, de 221, die van west naar oost loopt, 140 km lang. Maar dit stukje van de Serra de Tramuntana doet hij niet aan. We beginnen aan de afdaling, die net als de weg omhoog op sommige punten behoorlijk steil is. Verderop lopen we een stukje door het bos, waarna we uitkomen bij een kloof, met aan de overkant een steile rotswand. Daar hangt een man iets engs te doen, waar je spontaan hoogtevrees van krijgt als je ‘m bezig ziet. We zien een staalkabel, horen hem hameren om zijn weg omhoog verder te zekeren. Vast heel veilig en verantwoord, maar we wachten toch maar niet om te zien of het niet toch nog ergens fout gaat.

Holbewoning in de 21ste eeuw

Holbewoners

Bergen zijn niet alleen om over heen te wandelen of om tegenop te klimmen, je kunt er ook in wonen. Natuurlijk deden de holbewoners dat al, maar ook in modernere tijden worden de grotten nog steeds benut. Althans dat lijkt het geval bij een heuse grot-woning, een soort huis in de berg waar we langs komen als Bunyola alweer in zicht komt. Sa Cova – zo heet het huis – is bewoond en ziet er goed onderhouden uit. Ongetwijfeld nogal donker binnen, maar wat geeft dat in een land waar je negen maanden van het jaar hoofdzakelijk buiten bent?

Smakelijke bee orchids

Dropjes

Vanaf de toerit van Sa Cova lopen we naar een stoffige grindweg die richting de bewoonde wereld leidt. Na een paar huizen bereiken we een smalle asfaltweg. En net op het moment waarop je denkt dat je echt natuurschoon vanaf nu wel kunt vergeten, staan ze daar – nota bene in de berm – te pronken: bee orchids. Stoer en fris, alsof ze de paar passerende auto’s uitdagen. Deze variant heeft wel hele zwarte knoppen, waardoor het lijkt alsof er dropjes aan de frisgroene steeltjes hangen in plaats van bloembladeren. Op je buik liggen in een berm trekt bekijks, maar dat weerhoudt ons er niet van om een fotosessie te wijden aan deze orchideetjes. Alles voor het boek!

Zo bereiken we na bijna 6 uur (als je normaal doorloopt is het maar 4 uur!) Bunyola weer. De rust van vanmorgen is inmiddels verdwenen. Auto’s rijden rond de kerk, een bus toetert als hij optrekt. Die levendigheid heeft zo zijn voordelen: bij het café aan de overkant wappert nu een vlag: dos café por favor!

P.s. Eenmaal terug in Nederland blijkt dat we niet naar de top van de Penyal d’Honor zijn geklommen, maar net er naast…. Nou ja, ook mooi!

Praktisch

Dit is wandeling 2 uit Wandelen op Mallorca, een gids met 21 rondwandelingen. Kijk op www.wandelenopmallorca.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere route uit deze gids. Filmpje! Bekijk hier onze fotofilm die we maakten van Mallorca.

Meer lezen over wandelen op Mallorca? Lees dan deze blogs:

Esporles: Voorjaar op Mallorca

Het wandelpad van aartshertog Ludwig Salvator

De (bijna) onneembare burcht van Alaró, Mallorca

Soller: olijfbomen, sinaasappels en folklore op Mallorca

Formentor: noordoost Mallorca op z’n best

Klimmen rondom de Tossals Verds op Mallorca

Het schiereiland van Alcudia