De zon gaat haast niet meer onder, het is al dagen lang een aangename 25 graden. Zomer in Zweden en een fantastisch landschap om te ontdekken. De Hoge Kust is een onontdekte parel, gelegen aan de Botnische golf. Hier stijgt het land al duizenden jaren. 300 meter is het land al omhoog gekomen en ‘still counting’. Nieuwe eilanden ontstaan voor de kust. En ja, waarom zou je daar dan niet gaan wandelen?

Aan boord!

We schepen in in Köpmanholmen op de bescheiden veerboot die ons naar Ulvön zal brengen. Het is een van de grotere eilanden die voor de kust liggen in de provincie Västernorrland. Er wonen vijftig mensen. Dat aantal raakt verveelvoudigd in de zomermaanden, als vakantievierende Zweden de mooie vakantiestuga’s op het eiland afhuren. Maar ook dagjesmensen weten het eiland te waarderen, getuige de bezetting op de boot. Op de houten bankjes tegenover ons zit een Zweeds stelletje. Hij stopt nog wat snüs (soort pruimtabak) onder zijn bovenlip, zij tapt twee plastic bekertjes uit het drieliterpak rosé dat ze in een rieten mand meedraagt. Of we ook willen? Nej tack, we houden het om 10:30 toch maar bij een bakkie koffie.

 

Lokale geneugten

Na krap twee uur varen legt de boot aan in Ulvöhamn, het kleine plaatsje op het eiland. Goed onderhouden rode huizen staan te pronken op de oever. En in het straatje door het dorp zien we het ene na het andere stulpje waar we best een weekje zouden willen doorbrengen. Kinderen spelen buiten, een hond schiet blaffend onder de veranda. Overal bloempotten en – perken die het zomerse sfeertje versterken. We vergrijpen ons aan een lokaal gebakken taartje en twee cappuccino’s. Maar dan wordt het toch echt tijd om het eiland te verkennen. Rugzakken om, kaart uitgeklapt en lopen maar!

 

 

‘Rottend’ graniet

Als we het dorp uitlopen, keert gelijk de stilte terug. Het eiland is niet heel groot en er lopen maar weinig wandelpaden. Maar genoeg om een mooi rondje te maken. Hier kun je van dichtbij zien wat de effecten van de landstijging zijn. De ondergrond die opveert sinds de laatste ijstijd, bestaat grotendeels uit rood graniet. Dat mag onder water ondoordringbaar zijn, eenmaal bloot gesteld aan zuurstof en zonlicht verbrokkelt het snel. Rapakivi noemen ze het hier, Fins voor ‘verbrokkeld graniet’. Hoe verder de rotsen uit het water komen, hoe meer ze verkleuren. En uiteindelijk raken ze dan ook begroeid.

 

Elandenhapjes

We wandelen een poos door de bossen, zonder een mens tegen te komen. Bij het gehucht Sörbyn, niet meer dan een paar boerderijen, komen we in meer agrarisch gebied. Wat velden met gewassen en een enkele weide met een paar koeien, die ons aandachtig bekijken. De randen van de velden kleuren paars, roze, geel en wit. Lupines, korenbloemen en moerasspirea staan uitbundig te bloeien. ‘Elandengras’ noemen de Zweden de moerasspirea. Of die laatst genoemde het ook eet weten we niet, maar hij/zij zal er vast niet een zwemtocht naar Ulvön voor over hebben. Toch net iets te ver, schatten wij zo in.

 

Landstijging

Een kwestie van geduld hebben misschien, want door het stijgende land komen steeds meer eilanden ‘vast te zitten’aan de kust. Dat zien we met eigen ogen op de meest zuidelijke punt van Ulvön. Een smalle geul van zo’n zes meter scheidt het eiland van een ander, kleiner eiland. Ooit lagen deze twee steenhompen ver van elkaar. Over zo’n 300 jaar kun je van de een naar de ander lopen, zo is de verwachting. Mits de landstijging doorzet. Die bedraagt nu zo’n 8 millimeter per jaar.In de ijstijd lag hier een ijskap van circa 3 km dik, met een enorm gewicht. Toen die wegsmolt, veerde het land weer op.

 

Werelderfgoed

Het heeft geleid tot een uniek landschap dat in 2000 door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst is gezet. Nergens ter wereld is het ondergedrukte land zo veel gestegen als hier. In de afgelopen 13.000 jaar steeg het ruim 300 meter. Wat ooit strand was, ligt nu honderden meters hoog. Mooi om te zien en wie er oog voor heeft herkent allerlei sporen van die veranderingen in het landschap

Wij beëindigen onze wandeling weer in Ulvönhamn, net op tijd om de boot van 17:00 uur te halen. Geen punt voor wie ‘m mist, vanavond gaat er nog een. En anders: wie droomt er niet van een nachtje slapen op zo’n mooie plek?!

Praktisch

Dit is wandeling 16 uit de gids Wandelen in Västernorrland. Medelpad en Angermannland, incl. de Hoge Kust. Kijk op www.wandeleninvasternorrland.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids.